Ściany zewnętrzne – jedno, dwu a może trójwarstwowa?

Znaczenie ścian zewnętrznych w konstrukcji domu 

Ściany zewnętrzne bez dwóch zdań należą do najważniejszych elementów konstrukcji domu lub innego budynku. Jednym z ich głównych zadań najczęściej jest zapewnienie bezpieczeństwa budynku. Realizują to, przenosząc ciężar stropów i innych elementów konstrukcji. Ponadto stanowią elewację, która chroni konstrukcję i wnętrze domu przed szkodliwym działaniem warunków atmosferycznych. Odpowiadają też za izolację termiczną – chronią przed utratą ciepła i zbyt dużym nagrzewaniem się budynku. Są izolacją akustyczną, czyli ograniczają dostawanie się dźwięków do budynku z zewnątrz. Te aspekty sprawiają, że nie można bagatelizować znaczenia ścian zewnętrznych w budowie domu i należy wybrać technologię, która idealnie wpisze się w nasze potrzeby i oczekiwania. Szacuje się, że koszt konstrukcji ścian zewnętrznych to około 8-12% kosztów całej budowy domu. Dlatego ich wybór jest bardzo ważny. Nie tylko od strony rodzaju materiału, ale także pod kątem ilości warstw, z jakich mają się składać ściany zewnętrzne naszego wymarzonego domu. 

Ściany zewnętrzne jednowarstwowe – charakterystyka

Ściany jednowarstwowe należą teoretycznie do najprostszych konstrukcji. Jak sama nazwa wskazuje, powstają z jednej warstwy murowanej. Uzupełnieniem jest oczywiście warstwa wykończeniowa na przykład tynk lub okładzina z płytek. Atutem ścian jednowarstwowych jest szybkość ich wznoszenia. Wykonawca musi jednak dokładnie przestrzegać zleceń dostawcy danej technologii i reżimu wykonawczego. Nieprawidłowe wykonanie ściany może powodować powstawanie tzw. mostków termicznych, czyli miejsc, przez które ucieka ciepło. Producenci oferują materiały cechujące się dobrą izolacją termiczną i akustyczną. Kluczowe jest staranne wykonanie prac. Jednym z popularnych i wydajnych materiałów są bloczki keramzytobetonowe. Ich otwory są dodatkowo wypełnione materiałem izolacyjnym, na przykład styropianem, co korzystnie wpływa na współczynnik przenikania ciepła U. Alternatywą przy ścianach z jednej warstwy, mogą być pustaki z ceramiki poryzowanej lub beton komórkowy. Każdy z tych materiałów ma inne gabaryty, a także właściwości izolacyjne. Przed zakupem, warto dokładnie zweryfikować te informacje. 

Ściany zewnętrzne dwuwarstwowe – charakterystyka

To rozwiązanie opiera się na ścianie składającej się z dwóch warstw. Pierwszą z nich jest mur konstrukcyjny, który zazwyczaj ma grubość między 18 a 30 cm. Do jego budowy wykorzystuje się pustaki, bloczki lub rzadziej cegły. Podstawowe materiały to ceramika, beton komórkowy, keramzytobeton, silikaty. Drugą warstwę stanowi izolacja termiczna, której grubość to około 12 – 20 cm. Tak powstają wytrzymałe i energooszczędne ściany, których dwie warstwy mogą mieć łącznie od 30 do 50 centymetrów grubości. O ile mur konstrukcyjny to warstwa, która nie daje zbyt dużego pola manewru, to warstwa izolacyjna może powstać na kilka różnych sposobów. 

W ścianach dwuwarstwowych ocieplenie można tworzyć metodą lekką mokrą. Polega ona na mocowaniu izolacji do ściany za pomocą kołków i zaprawy klejącej. Następnie całość pokrywa się najczęściej zaprawą cementowo-wapienną oraz wzmacnia siatką z włókna szklanego, gruntuje i na końcu wykańcza tynkiem. Alternatywą jest metoda lekka sucha. W ramach niej, do ściany mocuje się ruszt konstrukcyjny (drewniany, z PCW lub stalowy), a miedzy jego elementami umieszcza się materiał izolacyjny, np. wełnę mineralną. Następnie nakłada się ruszt dystansowy, na którym zamontowana jest osłona warstwy, czyli elewacja.

Ściany zewnętrzne trzywarstwowe – charakterystyka

Ściany trzywarstwowe składają się z jeszcze jednej dodatkowej warstwy. Pierwsze dwie są tożsame z poprzednią technologią, czyli są to mur konstrukcyjny oraz warstwa ocieplenia. Trzecią warstwą jest zewnętrzna ściana wykończeniowa, która dodatkowo zwiększa odporność budynku na działanie czynników zewnętrznych, w tym warunków atmosferycznych. Ściany te cechują się solidnością oraz estetyką, ponieważ można je wykończyć w zależności od swoich potrzeb. Pod względem termoizolacji, ściany te mają porównywalne lub lepsze parametry ze ścianami dwuwarstwowymi. Dodatkowym atutem tego rozwiązanie jest jednak zwiększenie odporności ścian na wilgoć oraz wyższe parametry związane z dźwiękoizolacyjnością. Pod kątem estetyki, właściciele mogą nadać elewacji dowolne wykończenie. Ze względu na liczbę warstw, budowa tego rozwiązania jest najdłuższa i najdroższa. 

Tworząc trzecią warstwę, należy pamiętać o tym, że między ociepleniem i warstwą elewacyjną w większości technologii musi pozostać szczelina wentylacyjna. Powinna ona wynosić około 2-4 centymetry. Dzięki niej możliwe będzie odparowywanie wilgoci. Warstwa elewacyjna bardzo często powstaje z klasycznej cegły klinkierowej o grubości 12 cm. Alternatywą może być wykorzystywanie cegieł młotkowanych, silikatowych łupanych lub też innych materiałów, w tym takich, które należy dodatkowo wykończyć. Ściany trzywarstwowe mają największą grubość wynoszącą od 38 do 66 cm. 

Jaką ścianę wybrać?

Wybór metody konstrukcji ścian zewnętrznych jest kwestią indywidualną. Mimo że w budowie wykorzystuje się różną liczbę warstw i materiałów, to koszt ich wznoszenia może być zbliżony. Konstrukcja jednowarstwowa musi mieć bardzo wysokie właściwości, przez co wymaga zastosowania najlepszej jakości materiałów, które są drogie. W konstrukcjach wielowarstwowych poszczególne elementy się uzupełniają, więc można zastosować nieco bardziej ekonomiczne rozwiązania, które łącznie będą miały zbliżone właściwości. Przed podjęciem finalnej decyzji, warto skonsultować się z architektem. Wspólnie z nimi wybierz metodę, która zaspokoi Twoje potrzeby izolacyjne, estetyczne oraz będzie dopasowana do Twojego budżetu. Każda z tych ścian, z powodzeniem spełni powierzone jej zadanie.